wyprowadzić

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego
(Przekierowano z wyprowadzić się)

wyprowadzić (język polski)[edytuj]

on wyprowadził (1.4) psy
wymowa:
IPA[ˌvɨprɔˈvaʥ̑iʨ̑], AS[vyprovaʒ́ić], zjawiska fonetyczne: zmięk.akc. pob.
?/i
znaczenia:

czasownik przechodni dokonany (ndk. wyprowadzać)

(1.1) prowadząc, ułatwić komuś wyjście skądś
(1.2) kierując pojazdem, opuścić z nim jakieś miejsce
(1.3) pomóc komuś lub czemuś wybrnąć z trudnej sytuacji
(1.4) pójść ze zwierzęciem domowym na spacer, krowami na pastwisko

czasownik zwrotny dokonany wyprowadzić się (ndk. wyprowadzać się)

(2.1) aspekt dokonany od: wyprowadzać się
odmiana:
(1.1-4) koniugacja VIa
przykłady:
(1.1) Niemal modlił się w duchu, żeby sprawa sama się jakoś rozwiązała, żeby w ostatniej chwili wrócił tej kobiecie rozsądek albo żeby szef wyprowadził z cmentarza[1].
(1.1) Ochroniarze zbliżyli się i wyprowadzili Murzyna na zewnątrz[2].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.4) gw. (Śląsk Cieszyński) wyżąć
antonimy:
(1.1) wprowadzić
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. wyprowadzenie n, wyprowadzanie n, wyprowadzka ż
czas. zaprowadzać, wyprowadzać ndk., wyprowadzać się ndk.
związki frazeologiczne:
wyprowadzić z równowagi
etymologia:
pol. wy- + prowadzić
uwagi:
tłumaczenia:
(1.1) dla języków nierozróżniających aspektów zobacz listę tłumaczeń w haśle: wyprowadzać
(2.1) dla języków nierozróżniających aspektów zobacz listę tłumaczeń w haśle: wyprowadzać się
źródła:
  1. Maria Nurowska, Panny i wdowy: czyściec, 1992, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
  2. Bronisław Świderski, Słowa obcego, 1998, Narodowy Korpus Języka Polskiego.