pogrobowiec

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

pogrobowiec (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA: [ˌpɔɡrɔˈbɔvʲjɛʦ̑], AS: [pogrobovʹi ̯ec], zjawiska fonetyczne: zmięk.• akc. pob.• i → j 
​?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) dziecko urodzone po śmierci ojca
(1.2) przen. zwolennik przebrzmiałych idei
odmiana:
(1.1-2)
 
przypadekliczba pojedynczaliczba mnoga
mianownikpogrobowiecpogrobowcy
dopełniaczpogrobowcapogrobowców
celownikpogrobowcowipogrobowcom
biernikpogrobowcapogrobowców
narzędnikpogrobowcempogrobowcami
miejscownikpogrobowcupogrobowcach
wołaczpogrobowcu / pogrobowcze[1]pogrobowcy
depr. M. i W. lm: (te) pogrobowce[1]
przykłady:
(1.1) Kazimierz Sprawiedliwy był prawdopodobnie pogrobowcem.
(1.2) Czuję się coraz to śmiesznym pogrobowcem Młodej Polski, do której nigdy nie należałem[2].
składnia:
(1.2) pogrobowiec + D. (czegoś)
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
(1.2) epigon, kontynuator
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. grobowniki nmos, grobowiec m, grób
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. ↑ 1,0 1,1 Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Słownik gramatyczny języka polskiego na płycie CD, Wiedza Powszechna, Warszawa 1997, ISBN 978-83-214-1375-4.
  2. ↑ Patrząc, Józef Czapski, 1983 w: Korpus języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=pogrobowiec&oldid=7751985”