medalikarz

medalikarz (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌmɛdaˈlʲikaʃ], AS: [medalʹikaš], zjawiska fonetyczne: zmięk.• wygł.• akc. pob. ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) pot. mieszkaniec Częstochowy

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	medalikarz	medalikarze
dopełniacz	medalikarza	medalikarzy
celownik	medalikarzowi	medalikarzom
biernik	medalikarza	medalikarzy
narzędnik	medalikarzem	medalikarzami
miejscownik	medalikarzu	medalikarzach
wołacz	medalikarzu	medalikarze

przykłady:

(1.1) Studiowałem w Warszawie, ale w grupie ze mną było trzech medalikarzy, dwóch hanysów i jeden pyra.

(1.1) Jesteśmy ze świętego miasta - święty szczyt • Medalikarze mówią basta - święty szczyt.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) częstochowianin

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. medalik mrz

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. medalik + -arz

uwagi:

tłumaczenia:

źródła: