buick

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

buick (język polski)[edytuj]

buick (1.1)
stary buick (1.1)
wymowa:
‹bjuik›[1], IPA[ˈbʲjujik], AS[bʹi ̯ui ̯ik], zjawiska fonetyczne: zmięk.epenteza i ̯ 
‹błik›[1]
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

(1.1) mot. samochód marki Buick
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Drogi na Sycylii były jeszcze bardzo złe i bałem się, że mój buick, choć solidny, ale stary, tych dróg nie wytrzyma[2].
(1.1) Ze stojącego przed wejściem czarnego buicka z amerykańską flagą na masce wysiadł szofer i otworzył drzwi przed panią Arendt[3].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. 1,0 1,1 Hasło „Buick” w: Daniela Podlawska, Magdalena Światek-Brzezińska, Słownik nazw osobowych i miejscowych, Wydawnictwo Szkolne PWN ParkEdukacja, Warszawa-Bielsko-Biała 2008, ISBN 978-83-7446-782-7, s. 354.
  2. Jarosław Iwaszkiewicz, Wenecja i inne szkice, 2008, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
  3. Andrzej Bart, Fabryka Muchłapek, 2008, Narodowy Korpus Języka Polskiego.

buick (język słowacki)[edytuj]

buick (1.1)
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski nieżywotny

(1.1) mot. buicksamochód marki Buick[1]
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. Hasło „buick” w: Slovník súčasného slovenského jazyka A – G [Słownik współczesnego języka słowackiego A – G], gł. red. Klára Buzássyová i Alexandra Jarošová, Veda, vydavateľstvo Slovenskej akadémie vied, Bratysława 2006, ISBN 978-80-224-0932-4.