służka

służka (język polski)

służka (1.1)

wymowa:

IPA: [ˈswuʃka], AS: [su̯uška], zjawiska fonetyczne: utr. dźw.

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) archit. w gotyku: cienka kolumienka przylegająca do filaru, podtrzymująca sklepienie; zob. też służka w Wikipedii

(1.2) daw. górn. deszczułka zatknięta w otwór w ścianie podziemnego chodnika służąca do postawienia kaganka

(1.3) przest. zdrobn. od: służąca

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(2.1) przest. zdrobn. od: sługa

odmiana:

(1.1-3)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	służka	służki
dopełniacz	służki	służek
celownik	służce	służkom
biernik	służkę	służki
narzędnik	służką	służkami
miejscownik	służce	służkach
wołacz	służko	służki

(2.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	służka	służki / służkowie
dopełniacz	służki	służek / służków
celownik	służce	służkom
biernik	służkę	służki / służków
narzędnik	służką	służkami
miejscownik	służce	służkach
wołacz	służko	służki / służkowie

przykłady:

(1.1) Pomiędzy służkami schodzącymi z żeber sklepienia umieszczono olbrzymie okna, w których znajdują się najstarsze w Paryżu gotyckie witraże.

(1.3) Kolebki onej pilnie strzeże i on, i ta służka zakonna, tak, że młodej pani nikt nigdy dojrzeć nie może.

(2.1) Wskazał mu Olkusz; posłuszny służka dopełnił rozkaz wydany i z tego srebra powstała sławna kopalnia srebra w Olkuszu.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.3) służąca, sługa, służebna

(2.1) służący

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. służba ż, służbistość ż, służbista m, służbistka ż, służący m, służąca ż, służebny m, służebna ż, służebność ż, służebnictwo n, służebnik m, służebniczek m, służebnica ż, służebniczka ż, służalstwo n, służalec m, służenie n

forma męska sługa m

czas. posługiwać, obsługiwać, służyć ndk.

przym. służbowy, służbisty, służebny, służebnościowy, służalczy

przysł. służbowo, śłużbiście, służebnie, służalczo

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• niemiecki: (1.1) Dienst m

źródła: