posłuszny

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

posłuszny (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA[pɔˈswuʃnɨ], AS[posu̯ušny] ?/i
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) spełniający bez protestu polecenia
(1.2) poddający się działaniom lub woli innej osoby
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
(1.2) I wtedy Gierek, człowiek układny, z natury posłuszny, po raz pierwszy stanowczo powiedział "nie" centrali warszawskiej[1].
składnia:
kolokacje:
(1.1) posłuszny żołnierz / podwładny • posłuszne dziecko
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) uległy, grzeczny
hiponimy:
(1.1) prawomyślny
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. posłuszeństwo n, posłuszność ż
przysł. posłusznie
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Janusz Rolicki, Edward Gierek : życie i narodziny legendy, 2002, Narodowy Korpus Języka Polskiego.