osłaniać

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

osłaniać (język polski)[edytuj]

wymowa:
?/i
znaczenia:

czasownik przechodni niedokonany (dk. osłonić)

(1.1) okrywać coś czymś, odgradzać od czegoś, czynić coś niewidocznym
(1.2) swoim położeniem uniemożliwiać zaatakowanie kogoś albo zabezpieczać kogoś lub coś przed czymś szkodliwym, niebezpiecznym
(1.3) przen. chronić kogoś lub coś przed odpowiedzialnością albo czymś nieprzyjemnym, niebezpiecznym

czasownik zwrotny niedokonany osłaniać się (dk. osłonić się)

(2.1) osłaniać (1.1) czymś siebie samego
(2.2) osłaniać (1.2) jeden drugiego
(2.3) osłaniać (1.3) jeden drugiego
odmiana:
(1.1-3)
(2.1-3)
przykłady:
(1.1) Przyciął (osobiście sadzony) żywopłot, który osłania (postawione własnym staraniem) garaże.[1]
(1.2) Odparowuje ciosy wrogów, ale dłoń trzymająca tarczę osuwa się bezwładnie. Już nie osłania ramion.[2]
(1.3) Jak by to więc miało wyglądać, rząd osłania polskie rafinerie przed konkurencją z tamtej strony, a nas wystawia na ogień?[3]
(2.1) Przed dworcem, na poboczu jezdni łachmaniarze osłaniają się szmatami i coś kombinują.[4]
składnia:
(1.1) osłaniać + B. + N.
(1.2-3) osłaniać + B. przed + N.
(2.1) osłaniać się + N.
(2.2-3) osłaniać się przed + N.
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. osłona ż, przysłona ż, osłonka ż
przysł. osłonowo
przym. osłonowy
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Polityka, nr 09.04, Warszawa, 2004 w: Korpus języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2. Uczniowie Spartakusa, Halina Rudnicka, 1951 w: Korpus języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  3. Polityka, nr 33, Warszawa, 2000 w: Korpus języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  4. Masala, Max Cegielski, 2002 w: Korpus języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.