kombinować

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

kombinować (język polski)[edytuj]

wymowa:
​?/i
znaczenia:

czasownik przechodni niedokonany (dk. skombinować)

(1.1) łączyć różne części w spójną całość
(1.2) pot. zdobywać dzięki sprytowi
(1.3) pot. wyciągać wnioski na podstawie jakichś danych

czasownik przechodni niedokonany (dk. wykombinować)

(2.1) pot. szukać wyjścia z sytuacji, zastanawiać się nad rozwiązaniem problemu
(2.2) pot. sprytnie, na granicy uczciwości lub nieuczciwie załatwiać interesy

czasownik nieprzechodni niedokonany (dk. brak)

(3.1) pot. majstrować w czymś
(3.2) pot. nawiązywać intymne relacje
odmiana:
przykłady:
(2.2) Kombinują jak się da, żeby coś zarobić.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) komponować, łączyć, zespalać, zestawiać
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. kombinat mrz, kombinacja ż, kombinator mos, kombinowanie n
przym. kombinacyjny, kombinowany
związki frazeologiczne:
etymologia:
łac. combino
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=kombinować&oldid=8030668”