dworzec
Wygląd
dworzec (język polski)
[edytuj]- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) miejsce przyjazdu, odjazdu i postoju autobusów lub pociągów wraz z budynkiem przystosowanym do obsługi pasażerów (kasami, poczekalnią, punktami gastronomicznymi itp.); zob. też dworzec w Wikipedii
- (1.2) obiekt przystosowany do obsługi ruchu i transportu lotniczego lub promowego
- (1.3) daw. dwór[1]
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik dworzec dworce dopełniacz dworca dworców celownik dworcowi dworcom biernik dworzec dworce narzędnik dworcem dworcami miejscownik dworcu dworcach wołacz dworcu dworce
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) dworzec autobusowy / kolejowy
- (1.2) dworzec lotniczy / promowy
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- (1.1) bagażownia, kasa, poczekalnia
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- (1.1) zob. stacja, przystanek
- tłumaczenia:
- abchaski: (1.1) астанциа
- angielski: (1.1) station
- arabski: (1.1) محطة ż
- baskijski: (1.1) geltoki
- białoruski: (1.1) вакзал m
- chiński standardowy: (1.1) 车站 (chēzhàn); (1.2) 车站 (chēzhàn)
- czeski: (1.1) stanice ż, nádraží n; (1.2) terminál m; (1.3) dvůr m
- dolnołużycki: (1.1) dwórnišćo n
- duński: (1.1) banegård w
- esperanto: (1.1) stacidomo
- francuski: (1.1) gare ż
- górnołużycki: (1.1) dwórnišćo n
- hiszpański: (1.1) estación ż
- islandzki: (1.1) stöð ż
- kaszubski: (1.1) banowiszcze n
- niemiecki: (1.1) Bahnhof m
- nowogrecki: (1.1) σταθμός m
- polski język migowy: (w zapisie SignWriting)
- rosyjski: (1.1) вокзал m
- ukraiński: (1.1) вокза́л m
- wilamowski: (1.1) banhöf m
- źródła:
- ↑ Stanisław Makowski, Romantyzm, WSiP, Warszawa 1995, s. 126.