dłoń

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego
Podobna pisownia Podobna pisownia: dłóń

dłoń (język polski)[edytuj]

dłoń (1.1)
dłoń (1.2)
wymowa:
IPA[dwɔ̃ɲ], AS[du̯õń], zjawiska fonetyczne: nazal. ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) anat. powierzchnia ręki pozbawiona owłosienia i mająca linie papilarne; zob. też dłoń w Wikipedii
(1.2) pot. ręka część kończyny górnej człowieka od nadgarstka do końca palców[1]
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
(1.1) Najczęściej przewlekła neuropatia cukrzycowa atakuje nerwy stóp i nóg, nieco rzadziej nerwy dłoni i ramion.
(1.1) Miał złamanych kilka żeber i dłoń lewej ręki.
składnia:
kolokacje:
(1.1) podawać dłoń
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
(1.1) ręka
meronimy:
(1.1) kciuk, nadgarstek, palec, śródręcze
wyrazy pokrewne:
rzecz. dłoniak m, dłonica ż, dłoniatka ż
przym. dłoniowy, dłonny, dłoniasty, dłoniowaty
przysł. dłoniasto
związki frazeologiczne:
jasno jak na dłonipomocna dłońmieć serce na dłoniczytać z dłoni
etymologia:
prasł. *dolnь[2]
uwagi:
zobacz też: Indeks:Polski - Części ciała
tłumaczenia:
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „dłoń” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN. (zn. 2)
  2. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „dłoń” w: Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN.

dłoń (język dolnołużycki)[edytuj]

dłoń (1.1)
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) dłoń
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła: