wodzić

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

wodzić (język polski)[edytuj]

kaczka wodzi (1.3) kaczęta
kobieta wodzi (1.4) konia
wymowa:
IPA[ˈvɔʥ̑iʨ̑], AS[voʒ́ić], zjawiska fonetyczne: zmięk.
?/i
znaczenia:

czasownik przechodni niedokonany

(1.1) idąc prowadzić kogoś, odwiedzając kolejne miejsca
(1.2) przesuwać coś po jakiejś powierzchni
(1.3) o drobiu: wyprowadzać pisklęta
(1.4) o zwierzętach: prowadzić za wodze
odmiana:
(1.1-4) koniugacja VIa
przykłady:
(1.1) Heniek wodził nas po różnych melinach w poszukiwaniu Staśka.
(1.2) Wodził oczyma po kartce, ale nie rozumiał ani słowa.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) wieść, prowadzić
(1.2) przesuwać, podążać
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. wodzenie n, wódz m, wodza ż, wywód mrz
czas. dowodzić, odwodzić, przewodzić, przywodzić, uwodzić, wywodzić, zwodzić, zawodzić, powodzić się, wieść, powodzić, zawieść, zwieść, rozwodzić
związki frazeologiczne:
wodzić na pokuszeniewodzić oczymawodzić rejwodzić wzrokiemwodzić za nosniedźwiedzia gdy przemożesz, za nos wodzić możesz
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła: