tyrolski

tyrolski (język polski)

wymowa:

IPA: [tɨˈrɔlsʲci], AS: [tyrolsʹḱi], zjawiska fonetyczne: zmięk.

​

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) dotyczący Tyrolu, związany z Tyrolem, pochodzący z Tyrolu

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	tyrolski		tyrolska	tyrolskie	tyrolscy	tyrolskie
dopełniacz	tyrolskiego		tyrolskiej	tyrolskiego	tyrolskich
celownik	tyrolskiemu		tyrolskiej	tyrolskiemu	tyrolskim
biernik	tyrolskiego	tyrolski	tyrolską	tyrolskie	tyrolskich	tyrolskie
narzędnik	tyrolskim		tyrolską	tyrolskim	tyrolskimi
miejscownik	tyrolskim		tyrolskiej	tyrolskim	tyrolskich
wołacz	tyrolski		tyrolska	tyrolskie	tyrolscy	tyrolskie
nie stopniuje się

przykłady:

(1.1) Do twarzy jej było w tyrolskim kapelusiku z piórkiem, ale kiedy ją teraz zobaczył, niemal nabrał pewności, że jest przez nią śledzony.

(1.1) Odbiło panu? - życzliwie zagadnął mężczyzna w tyrolskim kapelusiku i myśliwskiej kamizelce, przestając przez moment obserwować poczynania lisa.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Tyrol m, Tyrolczyk m, Tyrolka ż

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) Tyrolean, Tyrolese
• czeski: (1.1) tyrolský
• francuski: (1.1) tyrolien
• hiszpański: (1.1) tirolés
• niemiecki: (1.1) tirolisch, tirolerisch
• nowogrecki: (1.1) τιρολέζικος
• rosyjski: (1.1) тирольский
• słowacki: (1.1) tirolský, tyrolský
• węgierski: (1.1) tiroli
• włoski: (1.1) tirolese

źródła: