specyfik

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

specyfik (język polski)[edytuj]

specyfiki (1.1) na przeziębienie
wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) farm. substancja działająca leczniczo na organizm
(1.2) pot. spreparowana substancja
(1.3) przen. żart. sposób na coś[1]

rzeczownik, forma fleksyjna

(2.1) D. lm od specyfika
odmiana:
(1.1-3)
przykłady:
(1.1) Leczyła się jakimś specyfikiem zrobionym z głogu.
(1.2) Proszę mi zaproponować dobry polski specyfik na komary.
składnia:
(1.1) specyfik na + B.
(1.2) specyfik do + D. • specyfik na + B. • specyfik przeciw + C.
kolokacje:
(1.1) ziołowy / niedozwolony / zabroniony specyfik • specyfik na trądzik / na rakadziałanie specyfiku • stosować / odstawić specyfik • leczony specyfikiem
(1.2) specyfik do odgrzybiania • specyfik przeciw kleszczom • specyfik na mole
(1.3) najlepszy specyfik • specyfik dla młodzieży
synonimy:
(1.1) lek, lekarstwo
(1.2) preparat, środek
(1.3) remedium
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) substancja
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. specyfikacja ż
związki frazeologiczne:
etymologia:
franc. spécifique < st.franc. specifique < p.łac. specificusswoisty
uwagi:
(1.2) sugeruje się, że użycie w tym znaczeniu jest błędne[2]
tłumaczenia:
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „specyfik” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „specyfik” w: Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN.