substancja

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

substancja (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA[supˈstãnʦ̑ʲja], AS[supstãncʹi ̯a], zjawiska fonetyczne: zmięk.utr. dźw.nazal. ?/i
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) chem. klasa przedmiotów materialnych, mających w danych warunkach jednakowe właściwości fizyczne i chemiczne, mikroskopowo zaś - identyczną budowę molekularną (cząsteczkową)
(1.2) filoz. byt samoistny
odmiana:
(1)
przykłady:
(1.1) Tych substancji nie wolno ze sobą mieszać!
składnia:
kolokacje:
(1.1) substancja czynnasubstancja aktywna
synonimy:
(1.1) materiał
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. substancjalność ż
przym. substancjalny
związki frazeologiczne:
etymologia:
łac. substantiaistota
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „substancja” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.