skarb

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

skarb (język polski)[edytuj]

skarb (1.6)
wymowa:
IPA[skarp], AS[skarp], zjawiska fonetyczne: wygł. ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) zbiór bardzo wartościowych rzeczy
(1.2) coś niezwykle wartościowego, drogocennego
(1.3) osoba kochana, ceniona
(1.4) przest. majątek państwa
(1.5) zob. skarb państwa
(1.6) archeol. znalezisko gromadne, złożone z celowo ukrytych przedmiotów
odmiana:
(1)
przykłady:
(1.3) Emilko, mój skarbie, kocham cię.
(1.4) Wszystkie świątynie (…) odmówiły skarbowi kredytu i najpokorniej błagają waszą świątobliwość, aby w ciągu dwu lat rozkazał wypłacić pożyczone od nich sumy[1]
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) majątek
antonimy:
hiperonimy:
(1.4) majątek
(1.6) znalezisko
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. skarbnica ż, skarbonka ż, skarbnik mos, skarbniczka ż, skarbiec mrz, skarbczyk mrz, skarbówka ż, skarbowość ż
czas. zaskarbić dk., zaskarbiać ndk.
przym. skarbowy
związki frazeologiczne:
za żadne skarbyza żadne skarby świata
etymologia:
prasł. *skr̥bъ < prasł. *skr̥biti, *skr̥běti → starać się, troszczyć się[2]
uwagi:
tłumaczenia:
(1.5) zobacz listę tłumaczeń w haśle: skarb państwa
źródła:
  1. B. Prus, „Faraon
  2. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „skarb” w: Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN.