majątek

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

majątek (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA[maˈjɔ̃ntɛk], AS[mai ̯õntek], zjawiska fonetyczne: nazal.asynch. ą  ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) bogactwo, fortuna
(1.2) praw. księg. stan posiadania
(1.3) posiadłość ziemska
(1.4) przen. coś bardzo cennego
odmiana:
(1.1,3)
(1.2,4) blm,
przykłady:
(1.2) Pieniądze, samochody, akcjeodziedziczyłeś niezły majątek.
(1.3) W grudniu powrócili dziedzice z letniej przejażdżki i zaraz rozeszła się wieść, że chcą sprzedać majątek.[1]
(1.4) Może mu się co zdarzyło? może go napadli?
Szare piórka oskubali, srebrny głosik skradli?
To przez zazdrość! To skowronek z bandą skowroniątek!
Piórkagłupstwo, bo odrosną, ale głosmajątek! [2]
składnia:
kolokacje:
rodzinny majątekmajątek narodowymajątek ruchomymajątek osobistymajątek trwałymajątek nieruchomy
(1.2) oszacować / wycenić majątek
synonimy:
(1.1) bogactwo, fortuna
(1.3) posiadłość ziemska, dobra, włości
(1.4) skarb
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
(1.2) aktywa, pasywa
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. majętność ż
przym. majątkowy, majętny
przysł. majątkowo
związki frazeologiczne:
zbić majątek
etymologia:
(1.3) źródłosłów dla białor. маёнтак
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Bolesław Prus: Placówka
  2. Julian Tuwim: Spóźniony słowik