osłuchiwać

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

osłuchiwać (język polski)[edytuj]

lekarz osłuchuje (1.1) chłopca
wymowa:
?/i, IPA[ˌɔswuˈxʲivaʨ̑], AS[osu̯uχʹivać], zjawiska fonetyczne: zmięk.akc. pob.
znaczenia:

czasownik przechodni niedokonany (dk. osłuchać)

(1.1) badać kogoś, słuchając wydawanych dźwięków przez niektóre narządy, np. stetoskopem
(1.2) sprawdzać stan maszyn słuchem

czasownik zwrotny niedokonany osłuchiwać się (dk. osłuchać się)

(2.1) przyzwyczajać się do czegoś dzięki wielokrotnemu powtarzaniu
(2.2) rozpoznawać, rozumieć coś dzięki wielokrotnemu słyszeniu
odmiana:
(1.1-2) koniugacja VIIIb
(2.1-2) koniugacja VIIIb
przykłady:
(1.1) Można więc sobie wyobrazić glacjologa, który z wielką lekarską słuchawką - stetoskopem z uwagą "osłuchuje" lodowy jęzor[1].
(1.1) Pacjentkę owszem osłuchiwano codziennie, ale raczej dość staroświeckim sprzętem czyli stetoskopem położniczym[2].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. słuchanie n, osłuchanie n, osłuchiwanie n, słuch m, odsłuch m
czas. słyszeć ndk., osłuchać
przym. osłuchowy
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Jacek Jania, Zrozumieć lodowce, 1988, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
  2. Krystyna Chwedeńczuk, Wieści Podwarszawskie, 11/02/2001, Narodowy Korpus Języka Polskiego.