okulary

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

okulary (język polski)[edytuj]

okulary (1.1)
okulary (2.1)
wymowa:
?/i, IPA[ˌɔkuˈlarɨ], AS[okulary], zjawiska fonetyczne: akc. pob.
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga

(1.1) przedmiot służący do korekty wzroku lub ochrony oczu; zob. też okulary korekcyjne w Wikipedii

rzeczownik, forma fleksyjna

(2.1) lm od: okular
odmiana:
(1.1) blp,
przykłady:
(1.1) Tomek lepiej widzi dzięki okularom.
(1.1) Okulary miał z tej dużej sieci, która ma salon w każdym mieście.
składnia:
kolokacje:
(1.1) okulary przeciwsłoneczne / ochronne / korekcyjne / ciemne
synonimy:
(1.1) przest. binokle, żart. patrzałki, pot. gogle; reg. pozn. patrzydła, bryle; gw. (Górny Śląsk) bryle, brele; gw. lwow. cwikier
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. okular mrz, okularnik mos/mzw, okularnica ż
zdrobn. okularki nmos
zgrub. okularzyska nmos
przym. okularowy
związki frazeologiczne:
patrzeć przez różowe okulary
etymologia:
(1.1) pol. okular
uwagi:
(1.1) por. monokl • binokle • gogle
tłumaczenia:
(2.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: okular
źródła: