neofita
neofita (język polski)[edytuj]
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) człowiek, który zmienił wyznanie na inne
- (1.2) nowy, żarliwy wyznawca jakiejś doktryny, nauki lub ideologii[1]
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik neofita neofici dopełniacz neofity neofitów celownik neoficie neofitom biernik neofitę neofitów narzędnik neofitą neofitami miejscownik neoficie neofitach wołacz neofito neofici
- przykłady:
- (1.2) I tak jeszcze w dalszym ciągu księga ta wyjawiała tyle, ile wolno było wiedzieć neoficie (…)[2]
- składnia:
- synonimy:
- (1.2) prozelita
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- (1.1) konwertyta, przechrzta
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) neophyte
- białoruski: (1.1) неафіт m; (1.2) неафіт m
- rosyjski: (1.1) неофит m; (1.2) неофит m
- ukraiński: (1.1) неофіт m; (1.2) неофіт m
- źródła:
- ↑ Hasło „neofita” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
- ↑ W. B. Yeats, Rosa alchemica