kruczy

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

kruczy (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA[ˈkruʧ̑ɨ], AS[kručy] ?/i
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) typowy dla kruka, należący do kruka, będący efektem działalności kruka
(1.2) książk. o włosach, piórach, sierści: intensywnie czarny i połyskliwy, taki jak u kruka[1]
(1.3) jeźdz. o maści konia: kary o czarnej skórze, czarny połyskliwy na sierści, ogonie i grzywie, niepłowiejący
(1.4) przen. złowróżbny
odmiana:
(1.1-4)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
(1.1) kruczy głos • krucze gniazdo • krucze pióra
(1.2) kruczy warkocz • kruczy wąs • krucza broda • krucza sierść • krucze pióro • krucze loki / włosy
synonimy:
(1.2) kruczoczarny
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. kruk mzw, kruczek mzw, kruczę n, kruczość ż
przysł. kruczo
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
(1.3) nie mylić z maścią wronią i skarogniadą
tłumaczenia:
źródła:
  1. publikacja w zamkniętym dostępie – wymagana płatna rejestracja Hasło „kruczy” w: Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.