betaina

betaina (język polski)

struktura betainy (1.1)

achilleina należąca do grupy betain (1.2)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) chem. związek organiczny będący pochodną glicyny, występuje m.in. w burakach cukrowych, szpinaku czy pszenicy i stanowi produkt uboczny przemysłu cukrowniczego; zob. też N,N,N-Trimetyloglicyna w Wikipedii

(1.2) chem. związek organiczny będący jonem obojnaczym, w którym ładunek dodatni nie sąsiaduje z ładunkiem ujemnym i zlokalizowany jest na atomie oniowym niepołączonym z żadnym atomem wodoru; zob. też betainy w Wikipedii

odmiana:

(1.1) blm

 

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	betaina
dopełniacz	betainy
celownik	betainie
biernik	betainę
narzędnik	betainą
miejscownik	betainie
wołacz	betaino

(1.2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	betaina	betainy
dopełniacz	betainy	betain
celownik	betainie	betainom
biernik	betainę	betainy
narzędnik	betainą	betainami
miejscownik	betainie	betainach
wołacz	betaino	betainy

przykłady:

(1.1) W hodowli zwierząt betaina jest stosowana jako dodatek do paszy.

(1.2) Niektóre betainy wykorzystywane są w detergentach.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) betaina glicynowa, trimetyloglicyna, N,N,N-trimetyloglicyna, TMG, trimetyloamoniooctan

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. betainowy

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1) łac. Beta – burak

(1.2) betaina (1.1)

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) betaine; (1.2) betaine
• francuski: (1.1) bétaïne ż
• kataloński: (1.1) betaïna ż
• słowacki: (1.1) betaín m

źródła: