Meklemburgia

Meklemburgia (język polski)

flaga Meklemburgii (1.1)

mapa Meklemburgii (1.1), stan między 1815 a 1934 rokiem

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

(1.1) geogr. hist. kraina historyczna w Niemczech, położona nad Bałtykiem, pomiędzy rzekami Łabą a Recknitz; zob. też Meklemburgia w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	Meklemburgia	Meklemburgie
dopełniacz	Meklemburgii	Meklemburgii przest. Meklemburgij
celownik	Meklemburgii	Meklemburgiom
biernik	Meklemburgię	Meklemburgie
narzędnik	Meklemburgią	Meklemburgiami
miejscownik	Meklemburgii	Meklemburgiach
wołacz	Meklemburgio	Meklemburgie

przykłady:

(1.1) Reprezentacyjne dzieła kamienne po 1580 roku na ogół wykonywane były w warsztatach Meklemburgii, w których przewodnimi artystami byli Niderlandczycy współpracujący z Komaskami i miejscowymi.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Meklemburczyk mos, Meklemburka ż

przym. meklemburski

związki frazeologiczne:

etymologia:

staroniem Mikilenburg → Meklemburg (nazwa zamku) < germ. mekila- → wielki + niem. Burg → gród, zamek

kalka ze słowiańskiego Weligard

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) Mecklenburg
• białoruski: (1.1) Мекленбург m
• czeski: (1.1) Meklenbursko n
• interlingua: (1.1) Mecklenburgo
• łaciński: (1.1) n.łac. Megalopolis
• niemiecki: (1.1) Mecklenburg n
• rosyjski: (1.1) Мекленбург m
• słowacki: (1.1) Meklenbursko n
• ukraiński: (1.1) Мекленбург m
• włoski: (1.1) Meclemburgo m

źródła: