Łaba

Łaba (język polski)

Łaba (1.1) w Saskiej Szwajcarii

wymowa:

IPA: [ˈwaba], AS: [u̯aba] ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

(1.1) geogr. rzeka przepływająca przez Niemcy i w Czechy; zob. też Łaba w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	Łaba
dopełniacz	Łaby
celownik	Łabie
biernik	Łabę
narzędnik	Łabą
miejscownik	Łabie
wołacz	Łabo

przykłady:

(1.1) Dawniej na Łabie była granica między NRD a RFN.

składnia:

kolokacje:

(1.1) źródło / bieg / koryto / (prawy / lewy) dopływ / ramię / dorzecze / dolina / wody / nurt / płycizna / zakręt / zakole / brzeg / dno / odnoga / ujście / głębokość / szerokość Łaby • nad Łabą • Łaba wypływa / płynie / wije się / meandruje / kieruje się / niesie wody / przybiera / wylewa / zatapia / opada / nawadnia / odwadnia / wysycha / przepływa / opływa / dopływa / wpływa • na prawym / na lewym brzegu / u źródeł / u ujścia Łaby • pływać / płynąć Łabą • Uście nad Łabą

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Połabianin mos, Połabianka ż, Połabie n, połabski mrz

przym. łabski, nadłabski, połabski

związki frazeologiczne:

etymologia:

czes. Labe

uwagi:

(1.1) nie mylić z: Łeba

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) Elbe
• baskijski: (1.1) Elba, Elba ibaia
• bułgarski: (1.1) Елба ż, Лаба ż
• czeski: (1.1) Labe
• dolnołużycki: (1.1) Łobjo
• duński: (1.1) Elben
• esperanto: (1.1) Elbo
• francuski: (1.1) Elbe
• górnołużycki: (1.1) Łobjo
• hiszpański: (1.1) Elba m
• kaszubski: (1.1) Elba ż, Laba ż, Łaba ż
• łaciński: (1.1) Albis
• niderlandzki: (1.1) Elbe
• niemiecki: (1.1) Elbe ż
• rosyjski: (1.1) Эльба ż
• słowacki: (1.1) Labe ż
• szwedzki: (1.1) Elbe
• włoski: (1.1) Elba m

źródła: