Lechita

Lechita (język polski)

wymowa:

IPA: [lɛˈxʲita], AS: [leχʹita], zjawiska fonetyczne: zmięk.

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) przest. podn. Polak

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	Lechita	Lechici
dopełniacz	Lechity	Lechitów
celownik	Lechicie	Lechitom
biernik	Lechitę	Lechitów
narzędnik	Lechitą	Lechitami
miejscownik	Lechicie	Lechitach
wołacz	Lechito	Lechici

przykłady:

(1.1) Nazwa rzeki jest tak zwanym substratem językowym: została przejęta przez Lechitów od ludności wcześniej zamieszkującej jej dorzecze.

(1.1) Druga teoria wywodzi nazwę od Lachów potocznej nazwy rodu Lechitów wywodzącego się od protoplasty – Lecha.

składnia:

kolokacje:

(1.1) Lechici nadwarteńscy • pierwsi Lechici • kraj / królestwo / lud / najazd / państwo / plemię / terytorium / walka / władca / ziemie Lechitów • Bieg Lechitów • Imperium Lechitów • Korpus Lechitów

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Lech mos/mrz, Lechia ż, lechista mos, lechita mos, lechitka ż, Lechitów mrz, Lechu mos

forma żeńska Lechitka ż

przym. lechicki

związki frazeologiczne:

etymologia:

zapożyczone z śr.łac. Lechitae < śr.łac. Lech + śr.łac. -itae

uwagi:

tłumaczenia:

• hiszpański: (1.1) lequita m
• nowogrecki: (1.1) Λέχος m

źródła: