Klemensowy
Klemensowy (język polski)[edytuj]
- wymowa:
-
- znaczenia:
przymiotnik dzierżawczy
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik Klemensowy Klemensowa Klemensowe Klemensowi Klemensowe dopełniacz Klemensowego Klemensowej Klemensowego Klemensowych celownik Klemensowemu Klemensowej Klemensowemu Klemensowym biernik Klemensowego Klemensowy Klemensową Klemensowe Klemensowych Klemensowe narzędnik Klemensowym Klemensową Klemensowym Klemensowymi miejscownik Klemensowym Klemensowej Klemensowym Klemensowych wołacz Klemensowy Klemensowa Klemensowe Klemensowi Klemensowe nie stopniuje się
- przykłady:
- (1.1) Przed Klemensową chałupą rosną dwa stare jesiony.
- (1.1) Sąsiadował z Klemensową zagrodą z jednej strony i z Piotrowym polem z drugiej.
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) Klemensowy ojciec / … • dom / traktor / … Klemensowy • Klemensowa matka / żona / … • chałupa / zagroda / … Klemensowa • Klemensowe bydło / … • gospodarstwo / pole / … Klemensowe • Klemensowi bracia / synowie / … • Klemensowe córki / siostry
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- (1.1) Przymiotnik utworzony od imienia własnego, odpowiadający na pytanie czyj?, zakończony na -owy, odnoszący się do właściciela, autora, twórcy itp. piszemy wielką literą[3].
- tłumaczenia:
- źródła:
- ↑ Porada „przymiotniki dzierżawcze od imion” w: Poradnia językowa PWN.
- ↑ Porada „przymiotniki dzierżawcze” w: Poradnia językowa PWN.
- ↑ Hasło „Przymiotniki dzierżawcze” w: Wielki słownik ortograficzny, Wydawnictwo Naukowe PWN.