świństwo

świństwo (język polski)

wymowa:

​, IPA: [ˈɕfʲĩj̃stfɔ], AS: [śfʹĩĩ ̯stfo], zjawiska fonetyczne: zmięk.• utr. dźw.• nazal.• rozs. artyk.

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) pot. nikczemny, podły czyn służący skrzywdzeniu kogoś

(1.2) pot. rzecz kiepskiej jakości

(1.3) pot. coś obrzydliwego, brudnego

(1.4) pot. brzydkie, wulgarne określenie najczęściej dotyczące seksualności, seksu

odmiana:

(1.1-4)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	świństwo	świństwa
dopełniacz	świństwa	świństw
celownik	świństwu	świństwom
biernik	świństwo	świństwa
narzędnik	świństwem	świństwami
miejscownik	świństwie	świństwach
wołacz	świństwo	świństwa

przykłady:

(1.2) Czemu jesz jakieś świństwa? Nie możesz ugotować sobie dobrego obiadu?

składnia:

kolokacje:

(1.1) zrobić komuś świństwo

synonimy:

(1.1) draństwo, podłość, nikczemność

(1.2) dziadostwo

(1.2-3) paskudztwo; wulg. gówno

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. świnia ż, świnina ż, świntuch mos, świntuszenie n

zdrobn. świństewko n

przym. świński

czas. świntuszyć

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) dirty trick, shabby trick
• białoruski: (1.1) свінства n; (1.3) свінства n
• duński: (1.1) svineri n
• jidysz: (1.1) חזירײַ ż/n (chazeraj), שלעכטס n (szlechts); (1.3) חזירײַ ż/n (chazeraj); (1.4) חזירײַ ż/n (chazeraj)
• rosyjski: (1.2) пакость; (1.3) пакость
• włoski: (1.1) porcheria ż; (1.3) ciofeca ż, fetecchia ż

źródła: