szyfr
szyfr (język polski)[edytuj]
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) kod znaków, znany tylko niektórym osobom, umożliwiający im komunikację i zabezpieczający przekazywane informacje przed poznaniem przez inne osoby; zob. też szyfr w Wikipedii
- (1.2) kod, zazwyczaj ciąg cyfr, umożliwiający otwarcie niektórych zamków lub uruchomienie niektórych urządzeń
- (1.3) pot. niezrozumiały tekst, niewyraźne pismo
- odmiana:
- (1.1-3)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik szyfr szyfry dopełniacz szyfru szyfrów celownik szyfrowi szyfrom biernik szyfr szyfry narzędnik szyfrem szyframi miejscownik szyfrze szyfrach wołacz szyfrze szyfry
- przykłady:
- (1.1) Niestety, nie mogliśmy odczytać tej wiadomości, bo spaliła nam się książka z szyfrem.
- (1.2) Złodziej znał szyfr do sejfu i ukradł ważne dokumenty.
- (1.3) Nie mogę odczytać tego twojego szyfru!
- kolokacje:
- (1.1) klucz do szyfru → sposób odkodowania zaszyfrowanego tekstu • złamać szyfr → odkodować cudzy szyfr • używać szyfru; pisać / mówić szyfrem
- (1.2) szyfr do sejfu / drzwi / …
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. szyfrant m, szyfrantka ż, szyfrator m, deszyfrator m, szyfrogram m, szyfrówka ż, szyfrowanie n, deszyfrowanie n
- czas. szyfrować ndk., zaszyfrować dk., deszyfrować ndk., odszyfrować dk.
- przym. szyfrowy
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- (1.1) franc. chiffre → cyfra (pierwsze szyfry opierały się na ciągach liczb) < arab. صفر (od arab. صفر pośrednio pochodzą również słowa cyfra i zero)
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) cipher, code
- arabski: (1.1) شفرة ż
- białoruski: (1.1) шыфр m; (1.2) шыфр m
- duński: (1.1) chiffer n, kode w
- esperanto: (1.1) ĉifro; (1.2) ĉifro
- hiszpański: (1.1) cifra ż; (1.2) clave ż, código m, combinación ż
- niemiecki: (1.1) Chiffre ż
- rosyjski: (1.1) шифр m; (1.2) шифр m; (1.3) иероглифы lm
- szwedzki: (1.1) chiffer n/w
- ukraiński: (1.1) шифр m; (1.2) шифр m
- węgierski: (1.1) rejtjel
- wilamowski: (1.1) cyfer ż
- źródła: