szczęśliwy

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

szczęśliwy (język polski)[edytuj]

szczęśliwi (1.1)
wymowa:
IPA[ʃʧ̑ɛ̃w̃ɕˈlʲivɨ], AS[ščẽũ̯ślʹivy], zjawiska fonetyczne: zmięk.nazal.asynch. ę  ?/i
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) odczuwający szczęście
(1.2) przynoszący szczęście
(1.3) korzystny
odmiana:
(1.1)
(1.2-3)
przykłady:
(1.1) Byłem szczęśliwy, gdy przyjęła moje oświadczyny.
(1.2) Aby mieć pewność, że zda egzamin, Hela postawiła na biurku swojego szczęśliwego misia.
(1.3) Szczęśliwym trafem nauczyciel patrzył akurat w inną stronę i ściąganie nie wydało się.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) radosny, cały w skowronkach, cały happy, beztroski, pogodny
(1.2) fortunny; pot. fartowny
antonimy:
(1.1) nieszczęśliwy
(1.2) niefortunny, pechowy, niefartowny
(1.3) pechowy
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. szczęśliwość ż, szczęściara ż, szczęściarz m, szczęście n, Szczęśliwice nmos, uszczęśliwianie n, uszczęśliwienie n, Szczęsny m, szczęsność ż
czas. szczęścić, uszczęśliwiać ndk., uszczęśliwić dk., poszczęścić dk.
przym. szczęsny
przysł. szczęśliwie
związki frazeologiczne:
mieć szczęśliwą rękęurodzić się pod szczęśliwą gwiazdąszczęśliwi czasu nie licząszczęśliwy, kto na świętą Annę upatrzy sobie pannę
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła: