lykkelig
lykkelig (język duński)[edytuj]
- wymowa:
- znaczenia:
przymiotnik
- (1.1) szczęśliwy (odczuwający szczęście)
- odmiana:
- (1.1) lykkelig, lykkelig, lykkelige; st. wyższy lykkeligere; st. najwyższy lykkeligst
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- (1.1) ulykkelig
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. lykke
- przysł. lykkeligvis
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- źródła:
lykkelig (język norweski (bokmål))[edytuj]
- wymowa:
-
- znaczenia:
przymiotnik
- (1.1) szczęśliwy
- odmiana:
- (1.1) lykkelig, lykkelig, lykkelige
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- (1.1) ulykkelig
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła: