biurko

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

biurko (język polski)[edytuj]

biurko (1.1)
biurko (1.1)
wymowa:
?/i, IPA[ˈbʲjurkɔ], AS[bʹi ̯urko], zjawiska fonetyczne: zmięk.i → j 
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) mebel, który służy do wygodnego pisania i czytania
(1.2) rzad. zdrobn. od: biuro
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
(1.1) Janek siadł przy biurku i zaczął odrabiać lekcje.
składnia:
kolokacje:
(1.1) siedzieć przy biurku / za biurkiem • pracować za biurkiem / przy biurku • odchodzić od biurka • biurko prezesa / dyrektora / sekretarki • biurko drewniane / szklane / dębowe / mahoniowe / narożne / pod komputerrobić porządek na biurku
synonimy:
(1.1) pulpit
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. biuro n, biurowiec m, biurwa ż, biurfons m, biuralista m, biuralistka ż
zdrobn. biureczko n
przym. biurkowy, biurowy
związki frazeologiczne:
morderca zza biurkaczłowiek zza biurkadecyzje zza biurkaposadzić za biurkiemDzień Sprzątania Biurka
etymologia:
(1.1) od (1.2)
(1.2) pol. biuro + -ko < franc. bureau
uwagi:
tłumaczenia:
(1.2) dla języków nierozróżniających zdrobnień zobacz listę tłumaczeń w haśle: biuro
źródła: