uszczęśliwianie

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

uszczęśliwianie (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA[ˌuʃʧ̑ɛ̃w̃ɕlʲiˈvʲjä̃ɲɛ], AS[uščẽũ̯ślʹivʹi ̯ä̃ńe], zjawiska fonetyczne: zmięk.podw. art.nazal.asynch. ę -ni…akc. pob.i → j  ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) czynienie kogoś szczęśliwym
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Kiedy się wreszcie wyleczysz z uszczęśliwienia wszystkich wokół?
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) unieszczęśliwianie
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. szczęście n, szczęsność ż, szczęśliwość ż, szczęśliwiec m, uszczęśliwienie n
czas. szczęścić, uszczęśliwiać ndk., uszczęśliwić dk.
przym. szczęśliwy, szczęsny
przysł. szczęśliwie
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.1) rzecz. odczas. od uszczęśliwiać
uwagi:
tłumaczenia:
źródła: