riksza

riksza (język polski)

riksze (1.1)

rikszarz z rikszą (1.2)

wymowa:

IPA: [ˈrʲikʃa], AS: [rʹikša], zjawiska fonetyczne: zmięk.

^ⓘ

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) dwukołowy pojazd ciągnięty przez człowieka

(1.2) trójkołowy rower do przewozu bagażu lub osób; zob. też riksza w Wikipedii

odmiana:

(1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	riksza	riksze
dopełniacz	rikszy	riksz / rikszy
celownik	rikszy	rikszom
biernik	rikszę	riksze
narzędnik	rikszą	rikszami
miejscownik	rikszy	rikszach
wołacz	rikszo	riksze

przykłady:

(1.1) Tak, czarodziejski jest ten świat podzwrotnikowy, jeśli się go widzi z okien kolei, samochodu lub z rikszy; nie odczuwałem tego także inaczej, kiedy przybyłem tu przed siedmiu laty.

(1.1) — Dlaczego pan nigdy nie jeździ rikszami? — zapytano mnie.

(1.2) Kauczukowe przewody od tych masek nawlekali później w roku czterdziestym, czterdziestym pierwszym, drugim na kierownice wózków rowerowych: miasto zapełniło się tłumem bezrobotnych kulisów i w użycie weszła trójkołowa riksza.

składnia:

kolokacje:

(1.1) dwukołowa riksza

(1.2) rowerowa riksza • przejażdżka rikszą • jechać / pojechać rikszą

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) pojazd

(1.2) pojazd

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. rikszarz mos

związki frazeologiczne:

etymologia:

ang. jinricksha < jap. 人力車 (dzinrikisia)

uwagi:

• należy do wyjątków od zasady, że po spółgłoskach piszemy „rz”
• inna pisownia: ryksza

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) rickshaw, ricksha, jinricksha, jinriksha, jinrikisha
• bułgarski: (1.1) рикша ż; (1.2) рикша ż
• czeski: (1.1) rikša ż
• duński: (1.1) rickshaw w
• francuski: (1.1) pousse-pousse m; (1.2) rickshaw m, trishaw m
• japoński: (1.1) 人力車; (1.2) 自転車タクシー
• niderlandzki: (1.1) riksja m
• niemiecki: (1.1) Rikscha ż
• portugalski: (1.1) eur. port. riquexó m, braz. port. riquixá m
• rumuński: (1.1) ricșă ż
• węgierski: (1.1) riksa
• włoski: (1.1) jinrikisha ż, rickshaw m, risciò m, ricsiò m, ricsò m, ricsciò m

źródła: