przestępczy

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

przestępczy (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA[pʃɛˈstɛ̃mpʧ̑ɨ], AS[pšestmpčy], zjawiska fonetyczne: utr. dźw.nazal.asynch. ę  ?/i
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) związany z przestępczością i przestępcami; właściwy przestępcom
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Jeden z tamtejszych wychowawców w liście do redakcji opisał malwersacje, jakich dopuszczała się dyrektorka wspólnie z kuratorem, pod osłoną wojewódzkich władz partyjnych. Tu mechanizm był podobnyewidentna działalność przestępcza, tym razem wyjątkowo parszywa, bo polegająca na żerowaniu na dzieciachsierotach i pełne krycie tej działalności przez kolesiów z władz wojewódzkich[1].
(1.1) Kontakt ten oznacza, że tradycje przestępcze mogą być i przekazywane kolejnym generacjom w sposób podobny do sposobu przekazywania języka i innych wytworów społecznych[2].
składnia:
kolokacje:
(1.1) działalność / organizacja / siatka przestępcza • zorganizowana grupa przestępcza
synonimy:
(1.1) kryminalny, przestępny, karalny
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) nieuczciwy
hiponimy:
(1.1) łapówkarski, aferalny, bandycki, defraudancki, mafijny, sutenerski, złodziejski, zbrodniczy[3]
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. przestępstwo n, przestępczość ż, przestępca m, przestępczyni ż
przym. przestępny
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Maciej Pinkwart, Dziewczyna z Ipanemy, 2003, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
  2. Andrzej Siemaszko, Granice tolerancji : o teoriach zachowań dewiacyjnych, 1993, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
  3. publikacja w zamkniętym dostępie – wymagana płatna rejestracja Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.