kurator

kurator (język polski)

wymowa:

IPA: [kuˈratɔr], AS: [kurator]

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) praw. osoba wyznaczona przez sąd na przedstawiciela osoby, która nie może sama prowadzić swoich spraw; zob. też kurator w Wikipedii

(1.2) praw. osoba wyznaczona przez sąd do sprawowania dozoru nad nieletnim wykazującym demoralizację lub dopuszczającym się czynów karalnych, jak i nad skazanym mającym wyrok pozbawienia wolności w warunkowym zawieszeniu; zob. też kurator sądowy w Wikipedii

(1.3) urzędnik sprawujący nadzór pedagogiczny nad szkołami i placówkami oświatowymi w danym województwie; zob. też kurator oświaty w Wikipedii

(1.4) osoba zajmująca się organizacją wystaw; zob. też kurator sztuki w Wikipedii

(1.5) nieordynowany przedstawiciel parafii w niektórych Kościołach protestanckich

odmiana:

(1.1-5)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	kurator	kuratorzy / kuratorowie
dopełniacz	kuratora	kuratorów
celownik	kuratorowi	kuratorom
biernik	kuratora	kuratorów
narzędnik	kuratorem	kuratorami
miejscownik	kuratorze	kuratorach
wołacz	kuratorze	kuratorzy / kuratorowie
depr. M. i W. lm: (te) kuratory

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. kuratela ż, kuratorium n, kuratorstwo n

forma żeńska kuratorka ż

przym. kuratorski, kuratoryjny

związki frazeologiczne:

etymologia:

łac. curator

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) legal guardian; (1.2) probation officer, parole officer; (1.3) superintendent; (1.4) curator
• białoruski: (1.1) апякун m
• esperanto: (1.1) kuratoro
• estoński: (1.1) eestkostja; (1.2) kriminaalhooldusametnik; (1.3) kuraator; (1.4) kuraator

źródła:

kurator (esperanto (morfem))

wymowa:

znaczenia:

morfem

(1.1) kurator, opiekun

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pochodne:

rzecz. kuratoro, kuratoreco

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: