nieuczciwy

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

nieuczciwy (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA[ˌɲɛwuʧ̑ʲˈʨ̑ivɨ], ASeučʹćivy], zjawiska fonetyczne: zmięk.epenteza ł akc. pob., ?/i
znaczenia:

przymiotnik jakościowy

(1.1) taki, który nie jest uczciwy; postępujący niewłaściwie lub świadczący o niewłaściwym zachowaniu
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Tak było, gdy Maurycy zapragnął zbić majątek, obojętnie jak, choćby i nielegalnie, tak było, gdy poszukiwał Augusta, i tak było, gdy nieuczciwy klient począł go szantażować donosem na policję[1].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) podły, zakłamany, niecny, zły, niegodziwy, fałszywy, obłudny, nieszczery, załgany, niedozwolony, nieprawy, nielojalny, dwulicowy, oszukańczy, brudny, szemrany, podejrzany, nieczysty, niesprawiedliwy
antonimy:
(1.1) uczciwy, prawy, dobry
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. nieuczciwość ż
przysł. nieuczciwie
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Monika Piątkowska, Krakowska żałoba, 2006, Narodowy Korpus Języka Polskiego.