karalny

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

karalny (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA[kaˈralnɨ], AS[karalny]
?/i
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) taki, który podlega karze
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Podawanie policji fałszywych danych osobowych jest karalne.
składnia:
kolokacje:
(1.1) groźba karalnaczyn karalny
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
czas. karać
rzecz. kara ż, karanie n, ukaranie n, karalność ż, karny mrz
przym. karny
związki frazeologiczne:
etymologia:
od czasownika karać; kalka niem. strafbar i franc. punissable[1]
w użyciu od pierwszej połowy XIX wieku[1]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. 1,0 1,1 Hasło „karalny” w: Andrzej Bańkowski, Etymologiczny słownik języka polskiego, t. I, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2000, ISBN 83-01-13016-4, s. 631.