kurfirst
kurfirst (język polski)[edytuj]
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) hist. elektor, udzielny książę dawnej Rzeszy Niemieckiej, mający przywilej obierania cesarza[1]
- odmiana:
- (1.1)[1]
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik kurfirst kurfirści[2] / kurfirstowie[3] dopełniacz kurfirsta kurfirstów celownik kurfirstowi kurfirstom biernik kurfirsta kurfirstów narzędnik kurfirstem kurfirstami miejscownik kurfirście kurfirstach wołacz kurfirście kurfirści / kurfirstowie
- przykłady:
- (1.1) …dzisiejszy kurfirst Fryderyk Wilhelm zebrał już niemało grosza i ma dwadzieścia tysięcy wojska bardzo porządnego, z którym śmiało mógłby się Szwedom zastawić, co jako lennik Rzeczypospolitej powinien uczynić, jeśli Boga ma w sercu i pamięta wszystkie dobrodziejstwa, które Rzeczpospolita jego domowi świadczyła.[4]
- (1.1) …(Po śmierci króla) u steru, jak się zdawało, pozostać mieli ciż sami ludzie, myśl ta sama, bo królewicz, a dzisiejszy kurfirst, nadto czcił ojca, ażeby chciał co odmieniać…[5]
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) kurfirst brandenburski / bawarski / saski
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. st.pol. kurfierst, daw. kurfierstwo, daw. kurfirstowa, daw. kurfirstówna, daw. kurfirstwo, daw. kurfirszt
- przym. daw. kurfirstowski, daw. kurfirstowy, st.pol. kurfirsztowy
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- (1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: elektor
- źródła:
- ↑ 1,0 1,1 Hasło „kurfirst” w: Wielki słownik wyrazów obcych, praca zbiorowa, pod red. Mirosława Bańki, PWN, Warszawa 2008, ISBN 978-83-01-14455-5, s. 710.
- ↑
Hasło „kurfirst” w: Wielki słownik ortograficzny, Wydawnictwo Naukowe PWN.
- ↑ Hasło „kurfirst” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.
- ↑ Henryk Sienkiewicz: Potop
- ↑ Józef Ignacy Kraszewski: Brühl
- ↑ 6,0 6,1 Hasło „kurfirst” w: Władysław Kopaliński, Słownik wyrazów obcych i zwrotów obcojęzycznych, De Agostini Polska.
kurfirst (język słowacki)[edytuj]
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski żywotny
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. kurfirststvo n
- przym. kurfirstský
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Slovník súčasného slovenského jazyka H – L, gł. red. Alexandra Jarošová i Klára Buzássyová, Veda, vydavateľstvo Slovenskej akadémie vied, Bratysława 2011, ISBN 978-80-224-1172-1.