Przejdź do zawartości

pamiętać

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

pamiętać (język polski)

[edytuj]
wymowa:
IPA[pãˈmʲjɛ̃ntat͡ɕ], AS[pãmʹi ̯ntać], zjawiska fonetyczne: zmięk.nazal.asynch. ę i → j  ?/i
?/i
znaczenia:

czasownik przechodni niedokonany (dk. brak)

(1.1) przechowywać informacje w pamięci i potrafić je odtwarzać
(1.2) (o przedmiotach) pochodzić z dawnych czasów
(1.3) dbać, troszczyć się o kogoś lub o coś
(1.4) mieć żal, odczuwać urazę
odmiana:
(1.1-4) koniugacja I
przykłady:
(1.1) Moja terapeutka mówiła, że to wyparciepsychologiczny szacher-macher mózgu, który sobie nie życzy pamiętać o rzeczach niemiłych[1].
(1.2) Moneta odnaleziona przez archeologów pamięta czasy Bolesława Chrobrego.
składnia:
(1.1) pamiętać + B. • pamiętać o + Ms.
kolokacje:
(1.1) pamiętać kogoś / coś • pamiętać o kimś / czymś
synonimy:
(1.3) myśleć
antonimy:
(1.1) zapominać
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. pamięć ż, pamiątka ż, pamiętnik m, pamiętniczek m, pamiętanie n, pamięciówka ż
przym. pamięciowy, pamiętny, pamiętliwy
czas. zapamiętać dk., zapamiętywać ndk., popamiętać dk.
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Iwona L. Konieczna, Szarlotka z ogryzków, 2006, Narodowy Korpus Języka Polskiego.