brandenburski

brandenburski (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌbrãndɛ̃nˈbursʲci], AS: [brãndẽnbursʹḱi], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• akc. pob. ​

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) od Brandenburg

(1.2) od Brandenburgia

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	brandenburski		brandenburska	brandenburskie	brandenburscy	brandenburskie
dopełniacz	brandenburskiego		brandenburskiej	brandenburskiego	brandenburskich
celownik	brandenburskiemu		brandenburskiej	brandenburskiemu	brandenburskim
biernik	brandenburskiego	brandenburski	brandenburską	brandenburskie	brandenburskich	brandenburskie
narzędnik	brandenburskim		brandenburską	brandenburskim	brandenburskimi
miejscownik	brandenburskim		brandenburskiej	brandenburskim	brandenburskich
wołacz	brandenburski		brandenburska	brandenburskie	brandenburscy	brandenburskie

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.2) hist. braniborski

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Brandenburg, Brandenburgia, Brandenburczyk, Brandenburka, brandenburczyk, brandenburka

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) Brandenburgian
• białoruski: (1.1) брандэнбургскі; (1.2) брандэнбургскі
• czeski: (1.1) bramburský, daw. brandenburský
• francuski: (1.1) brandebourgeois
• kaszubski: (1.2) brandenbùrsczi
• niemiecki: (1.1) brandenburgisch, Brandenburger; (1.2) Brandenburger
• rosyjski: (1.1) бранденбургский; (1.2) бранденбургский
• słowacki: (1.1) brandenburský
• włoski: (1.1) brandenburghese

źródła: