dialekt

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego
Podobna pisownia Podobna pisownia: Dialekt

dialekt (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA[ˈdʲjalɛkt], AS[dʹi ̯alekt], zjawiska fonetyczne: zmięk.i → j  ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) jęz. swoista odmiana języka, właściwa dla pewnej społeczności, grupy społecznej lub pewnego terytorium; zob. też dialekt w Wikipedii
(1.2) jęz. terytorialna odmiana języka, przeciwstawiana jego formie ogólnoetnicznej, standardowej; zob. też dialekt niestandardowy w Wikipedii
(1.3) pot. język pozbawiony formy pisanej lub standaryzacji, używany w kraju rozwijającym się lub w odizolowanej części świata, język wernakularny; zob. też dialekt w Wikipedii
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
(1.1) Narzecze sztokawskie jest dialektem południowosłowiańskim.
(1.3) Chwała Zmartwychwstałego Pana rozbrzmiewa w j. hiszpańskim, francuskim, polskim, angielskim, włoskim, arabskim i w wielu dialektach afrykańskich.[1]
składnia:
kolokacje:
(1.1) dialekt literacki • dialekt standardowy • dialekt terytorialny • dialekt wernakularny • dialekt regionalny
synonimy:
(1.1) narzecze
(1.2) narzecze, gwara
(1.3) narzecze, język wernakularny
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) lekt, odmiana językowa
hiponimy:
(1.1) etnolekt, regiolekt, socjolekt
holonimy:
(1.1) język
meronimy:
(1.1) gwara, subdialekt, poddialekt, idiolekt
wyrazy pokrewne:
rzecz. dialektolog m, dialektologia ż, dialektyzacja ż, dialektyzm m
przym. dialektalny, dialektologiczny, dialektyczny
przysł. dialektycznie
czas. dialektyzować
związki frazeologiczne:
etymologia:
gr. διάλεκτος (dialektos) → narzecze[2]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Ordo Fratrum Minorum - Prowincja Matki Bożej Anielskiej - Aktualności, data dostępu: 12.05.2019
  2. Michał Głowiński, Teresa Kostkiewiczowa, Aleksandra Okopień-Sławińska, Janusz Sławiński, Podręczny słownik terminów literackich, wyd. Open, Warszawa 1999, s. 58.

dialekt (język afrykanerski)[edytuj]

wymowa:
IPA[djɑˈlɛkt]
znaczenia:

rzeczownik

(1.1) jęz. dialekt
odmiana:
(1.1) lm dialekte
przykłady:
(1.1) Nedersaksies ken baie dialekte.Język dolnosaksoński ma wiele dialektów.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) dialek
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
niderl. dialect
uwagi:
źródła:

dialekt (język albański)[edytuj]

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) jęz. dialekt
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
Hasło zaimportowane automatycznie – nie zostało zweryfikowane w wiarygodnych słownikach. Jeśli znasz albański, kliknij na Edytuj, dokonaj ewentualnych korekt i usuń niniejszy komunikat. Dziękujemy! Listę innych niesprawdzonych haseł w tym języku można znaleźć pod tym linkiem.

dialekt (język czeski)[edytuj]

wymowa:
IPA[ˈdjaɭɛkt]
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski nieżywotny

(1.1) jęz. dialekt
odmiana:
(1.1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:

dialekt (język duński)[edytuj]

wymowa:
Dania: [diaˈlægt]
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) jęz. dialekt
odmiana:
(1.1) en dialekt, dialekten, dialekter, dialekterne
przykłady:
(1.1) Det danske sprog er en dialekt af et fælles nordisk sprog.Język duński jest dialektem języka nordyckiego.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przym. dialektal
związki frazeologiczne:
etymologia:
gr. διάλεκτος
uwagi:
źródła:

dialekt (esperanto (morfem))[edytuj]

wymowa:
znaczenia:

morfem

(1.1) dialekt
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pochodne:
rzecz. dialekto
czas. disdialektiĝi
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
Morfem oficjalnie zatwierdzony w roku 1909 (Unua Oficiala Aldono al Universala Vortaro).
źródła:

dialekt (język norweski (bokmål))[edytuj]

wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) jęz. dialekt
odmiana:
(1.1) en dialekt, dialekten, dialekter, dialektene
przykłady:
(1.1) Jeg har ingenting imot dialekter da jeg snakker dialekt selv. (z internetu)Nic nie mam przeciwko dialektom, bo sam mówię dialektem.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:

dialekt (język norweski (nynorsk))[edytuj]

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik

(1.1) jęz. dialekt
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
Hasło zaimportowane automatycznie – nie zostało zweryfikowane w wiarygodnych słownikach. Jeśli znasz norweski (nynorsk), kliknij na Edytuj, dokonaj ewentualnych korekt i usuń niniejszy komunikat. Dziękujemy! Listę innych niesprawdzonych haseł w tym języku można znaleźć pod tym linkiem.

dialekt (język słowacki)[edytuj]

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski nieżywotny

(1.1) jęz. dialekt
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) nárečie
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. dialektizmus m
przym. dialektový
przysł. dialektove
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:

dialekt (język szwedzki)[edytuj]

wymowa:
[dial'ek:t] ?/i
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) jęz. dialekt[1]
odmiana:
(1.1) en dialekt, dialekten, dialekter, dialekterna
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) folkmål
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. Lexin, Språkrådets lexikon, Institutet för språk och folkminnen

dialekt (język turkmeński)[edytuj]

zapisy w ortografiach alternatywnych:
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik

(1.1) jęz. dialekt
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:

dialekt (język wilamowski)[edytuj]

zapisy w ortografiach alternatywnych:
wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) jęz. dialekt[1]
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Słownik języka wilamowskiego w: Józef Gara, Zbiór wierszy o wilamowskich obrzędach i obyczajach oraz Słownik języka wilamowskiego, Stowarzyszenie Na Rzecz Zachowania Dziedzictwa Kulturowego Miasta Wilamowice „Wilamowianie”, Bielsko-Biała 2004, ISBN 83-914917-8-1.