dialektologia

dialektologia (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) nauk. jęz. nauka o dialektach i gwarach; zob. też dialektologia w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	dialektologia	dialektologie
dopełniacz	dialektologii	dialektologii / przest. dialektologij
celownik	dialektologii	dialektologiom
biernik	dialektologię	dialektologie
narzędnik	dialektologią	dialektologiami
miejscownik	dialektologii	dialektologiach
wołacz	dialektologio	dialektologie

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) dialektologia historyczna • katedra dialektologii

synonimy:

(1.1) gwaroznawstwo

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

(1.1) językoznawstwo, lingwistyka

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. dialektolog m

przym. dialektologiczny

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

(1.1) Liczba mnoga w tabeli odmiany została podana za Słownikiem gramatycznym języka polskiego. Inne słowniki (np.: Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego, Uniwersalny słownik języka polskiego) odnotowują, że rzeczownik ten nie tworzy liczby mnogiej.

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) dialectology
• baskijski: (1.1) dialektologia
• białoruski: (1.1) дыялекталогія ż
• białoruski (taraszkiewica): (1.1) дыялектолёгія ż
• bułgarski: (1.1) диалектология ż
• czeski: (1.1) dialektologie ż
• hiszpański: (1.1) dialectología ż
• kaszubski: (1.1) dialektologiô ż
• niemiecki: (1.1) Dialektologie ż
• nowogrecki: (1.1) διαλεκτολογία ż
• rosyjski: (1.1) диалектология ż
• słowacki: (1.1) dialektológia ż
• ukraiński: (1.1) діалектологія ż
• węgierski: (1.1) nyelvjárástan, dialektológia
• włoski: (1.1) dialettologia ż

źródła:

dialektologia (język baskijski)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) nauk. jęz. dialektologia

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. dialekto

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: