rodzajowy

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

rodzajowy (język polski)[edytuj]

scena rodzajowa (1.4)
wymowa:
?/i
znaczenia:

przymiotnik relacyjny

(1.1) związany z rodzajem, dotyczący rodzaju
(1.2) liter. związany z rodzajem literackim, dotyczący rodzaju literackiego
(1.3) gram. związany z rodzajem gramatycznym, dotyczący rodzaju gramatycznego
(1.4) szt. dotyczący tematyki życia codziennego, związany z tematyką życia codziennego
odmiana:
(1.1-4)
przykłady:
(1.1) Przynależność rodzajowa tego kota jest więc niepewna[1].
(1.2) W dziele pojawił się synkretyzm rodzajowy, gdyż autor użył wierszowanej formy w przedstawieniu typowej dla epiki rozbudowanej fabuły.
(1.3) Użycie odpowiedniej końcówki rodzajowej świadczy o dbałości językowej.
(1.4) Popularność zaczęły zdobywać pejzaże, sceny rodzajowe i martwe natury[2].
składnia:
kolokacje:
(1.1) cecha / klasyfikacja / nazwa rodzajowa • koszty rodzajowe
(1.2) synkretyzm rodzajowy • przyporządkowanie rodzajowe
(1.3) morfem / zaimek rodzajowy • forma / końcówka rodzajowa
(1.4) malarz rodzajowy • malarstwo rodzajowe
synonimy:
(1.1) gatunkowy, generyczny
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. rodzaj mrz, rodzajowość ż
przysł. rodzajowo
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. rodzaj + -owy[3]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. z Internetu
  2. z Internetu
  3. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „rodzajowy” w: Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN.