robaczek

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

robaczek (język polski)[edytuj]

robaczek (1.1) w śliweczce
wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

(1.1) zdrobn. od: robak
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Ale z nastaniem brzasku dnia następnego Bóg zesłał robaczka, aby uszkodził krzew, tak usechł[1].
(1.1) Piaszczystą dróżką w promieniach słonka poszły na spacer małe stworzonka tłusty pędraczek, czarny robaczek, czerwona mrówka, żółty cytrynek, biały bielinek i boża krówka, zielona żabka i żabki babka, włochata liszka, mała biedronka, pasiasta stonka i polna myszka[2].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. robak m, robactwo n, robal m
przym. robaczywy, robaczkowy
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. robak + -aczek
uwagi:
(1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Zwierzęta
tłumaczenia:
(1.1) dla języków nierozróżniających zdrobnień zobacz listę tłumaczeń w haśle: robak
źródła:
  1. Księga Jonasza 4, 7.
  2. M. Strzałkowska Wiosenny spacer.