ortalionowy
ortalionowy (język polski)[edytuj]
- wymowa:
-
- znaczenia:
przymiotnik relacyjny
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik ortalionowy ortalionowa ortalionowe ortalionowi ortalionowe dopełniacz ortalionowego ortalionowej ortalionowego ortalionowych celownik ortalionowemu ortalionowej ortalionowemu ortalionowym biernik ortalionowego ortalionowy ortalionową ortalionowe ortalionowych ortalionowe narzędnik ortalionowym ortalionową ortalionowym ortalionowymi miejscownik ortalionowym ortalionowej ortalionowym ortalionowych wołacz ortalionowy ortalionowa ortalionowe ortalionowi ortalionowe nie stopniuje się
- przykłady:
- (1.1) Zimą nosił ortalionową czapkę z daszkiem, latem chodził z gołą głową, zeschnięty od słońca i nieprzemakalny[1].
- (1.1) Ubrany był w ortalionową kurtkę koloru granatowego z napisem na plecach Adidas[2].
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) nylonowy
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- rosyjski: (1.1) болоньевый
- źródła:
- ↑ Andrzej Stasiuk, Opowieści galicyjskie, 1995, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
- ↑ Beata Zalot, Bandyta z twarzą księdza, „Tygodnik Podhalański”, 1999, Narodowy Korpus Języka Polskiego.