latyfundium
latyfundium (język polski)[edytuj]
- wymowa:
- IPA: [ˌlatɨˈfũndʲjũm], AS: [latyfũndʹi ̯ũm], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• akc. pob.• i → j
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj nijaki
- (1.1) hist. duża posiadłość ziemska (szczególnie w starożytnym Rzymie)
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik latyfundium latyfundia dopełniacz latyfundium latyfundiów celownik latyfundium latyfundiom biernik latyfundium latyfundia narzędnik latyfundium latyfundiami miejscownik latyfundium latyfundiach wołacz latyfundium latyfundia
- przykłady:
- (1.1) Żądał, aby wszyscy wezwani wysłali natychmiast rodziny do swoich latyfundiów, albo w każdym razie daleko od stolicy Wicekrólestwa, a sami przenieśli się do Pałacu, gdzie będą należycie doglądani przez wicekrólewską służbę.[1]
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. latyfundysta m, latyfundystka ż
- przym. latyfundialny
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- łac. latifundium[2]
- uwagi:
- tłumaczenia:
- baskijski: (1.1) latifundio
- hiszpański: (1.1) latifundio m
- interlingua: (1.1) latifundio
- włoski: (1.1) latifondo m
- źródła:
- ↑ Gustaw Herling-Grudziński, Dżuma w Neapolu
- ↑
Hasło „latyfundium” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
