bułka tarta

bułka tarta (język polski)

bułka tarta (1.1)

wymowa:

​

znaczenia:

fraza rzeczownikowa, rodzaj żeński

(1.1) kulin. zmielone lub starte suche pieczywo, składnik panierki; zob. też bułka tarta w Wikipedii

odmiana:

(1.1) związek zgody,

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	bułka tarta	bułki tarte
dopełniacz	bułki tartej	bułek tartych
celownik	bułce tartej	bułkom tartym
biernik	bułkę tartą	bułki tarte
narzędnik	bułką tartą	bułkami tartymi
miejscownik	bułce tartej	bułkach tartych
wołacz	bułko tarta	bułki tarte

przykłady:

(1.1) Ugotowany pasternak pokroić w grubsze plastry, otoczyć w mące, jajku i bułce tartej i obsmażyć na tłuszczu z obu stron.

składnia:

kolokacje:

(1.1) wysypać bułką tartą • panierowany w bułce tartej • kilogram / paczka bułki tartej

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

zwykle w lp

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) breadcrumbs lm, bread crumbs
• duński: (1.1) rasp w
• hiszpański: (1.1) pan rallado m
• niemiecki: (1.1) Paniermehl n, Semmelmehl n, Semmelbrösel m/n, Brösel m/n, szwajc. niem. Brösmeli n, płdniem. Weckmehl n
• nowogrecki: (1.1) τριμμένη φρυγανιά ż
• rosyjski: (1.1) толчёные сухари lm
• węgierski: (1.1) prézli
• włoski: (1.1) pangrattato m

źródła: