asteniczny

asteniczny (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) wątły, o słabej budowie ciała lub odporności

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	asteniczny		asteniczna	asteniczne	asteniczni	asteniczne
dopełniacz	astenicznego		astenicznej	astenicznego	astenicznych
celownik	astenicznemu		astenicznej	astenicznemu	astenicznym
biernik	astenicznego	asteniczny	asteniczną	asteniczne	astenicznych	asteniczne
narzędnik	astenicznym		asteniczną	astenicznym	astenicznymi
miejscownik	astenicznym		astenicznej	astenicznym	astenicznych
wołacz	asteniczny		asteniczna	asteniczne	asteniczni	asteniczne

przykłady:

(1.1) Afekt, do którego doprowadziła człowieka np. rozpacz czy strach, może być steniczny albo asteniczny w zależności od tego, czy pobudził aktywność ruchową człowieka, czy też podziałał na nią hamująco.

składnia:

kolokacje:

(1.1) asteniczna budowa ciała

synonimy:

(1.1) leptosomiczny

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. astenik m, asteniczność ż

związki frazeologiczne:

etymologia:

gr. ἀσθένος → słaby < gr. ἀ + σθένος (a + sthéno) → nie + silny

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) asthenic
• białoruski: (1.1) астэнічны
• bułgarski: (1.1) астеничен, астенически
• hiszpański: (1.1) asténico
• niemiecki: (1.1) asthenisch
• rosyjski: (1.1) астенический, астеничный
• słowacki: (1.1) astenický
• ukraiński: (1.1) астенічний
• włoski: (1.1) astenico

źródła: