steniczny

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

steniczny (język polski)[edytuj]

wymowa:
?/i
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) psych. silny, mocny, aktywny[1]
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Afekt, do którego doprowadziła człowieka np. rozpacz czy strach, może być steniczny albo asteniczny w zależności od tego, czy pobudził aktywność ruchową człowieka, czy też podziałał na nią hamująco[2].
składnia:
kolokacje:
(1.1) uczucie steniczne • typ steniczny • kolec stenicznyemocjonalność / gorączka / reakcja / sylwetka steniczna
synonimy:
antonimy:
(1.1) asteniczny
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
gr. σθένος (sthénos)
uwagi:
zobacz też: astenicznyhiperstenicznyhipostenicznysteniczny
tłumaczenia:
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2. Państwo i prawo: organ Zrzeszenia Prawników Demokratów w Polsce, t. 17, „Zrzeszenie”, 1962.