Olbracht

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

Olbracht (język polski)[edytuj]

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna

(1.1) st.pol. imię męskie
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Na prośbę królowej Bony, zwłoki Olbrachta zostały ekshumowane i złożone w krypcie wawelskiej w roku 1548, podczas uroczystości pogrzebowych Zygmunta I[2].
składnia:
kolokacje:
(1.1) pan Olbracht • brat / kuzyn / wujek / dziadek Olbracht • mężczyzna imieniem (o imieniu) Olbracht • mieć na imię / nosić imię / używać imienia Olbracht • dać na imię / nadać imię / ochrzcić imieniem Olbracht • otrzymać / dostać / przybrać imię Olbracht • dzień imienin / imieniny Olbrachta • Jan I Olbracht
synonimy:
(1.1) Albrecht, Olbrycht
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. Albrecht mos, Olbrachtowice nmos, Olbrachtowo n, Olbrachtów mrz, Olbrachtówko n
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. Albrecht[3]
uwagi:
zobacz też: Indeks:Polski - Imiona
tłumaczenia:
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „Olbracht” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.
  2. z Internetu
  3. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Porada „dlaczego Ola?” w: Poradnia językowa PWN.