Przejdź do zawartości

władać

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

władać (język polski)

[edytuj]
wymowa:
IPA[ˈvwadat͡ɕ], AS[vu̯adać]
?/i
znaczenia:

czasownik przechodni niedokonany

(1.1) o królu, księciu: sprawować nad czymś władzę[1]
(1.2) przen. żart. szefować, kierować
(1.3) w odniesieniu do części własnego ciała: móc czymś poruszać[1]
(1.4) umieć posługiwać się czymś[1]
odmiana:
(1.1-4) koniugacja I
przykłady:
(1.1) Książę Jakub włada sprawiedliwą, lecz twardą ręką.
(1.2) Kierownik znakomicie włada całym naszym oddziałem. Dzięki niemu wszystkie sprawy załatwiamy w mgnieniu oka!
(1.3) Po sobotnim wypadku Marek stracił czucie w lewej części ciała, przez co nie mógł władać lewą nogą ani ręką.
(1.4) Doskonale władał szpadą, mało który szermierz mógł się z nim mierzyć.
składnia:
(1.1-4) władać + N.
kolokacje:
synonimy:
(1.1) panować, królować, sprawować władzę[2]
(1.2) mieć władzę nad czymś, dowodzić, dyrektorzyć, grać pierwsze skrzypce, kapitanować, kierować, liderować, nadzorować, pociągać za sznurki, przewodzić, rządzić, stać na czele, szefować, wodzić prym, zarządzać, pot. zawiadywać[2]
(1.3) mieć władzę w czymś
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. zawładnięcie n, władza ż, władze nmos, władanie n, władztwo n, władca m, władczyni ż, włodarz m, niedowład m
czas. zawładnąć dk.
przym. władczy, władny
przysł. władczo
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.1) czes.[3]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. 1,0 1,1 1,2 SJP.pl.
  2. 2,0 2,1 synonimy.ux.pl.
  3. Halina Rybicka, Losy wyrazów w języku polskim, PWN, Warszawa 1976, s. 12.